Szkliwo to najtwardsza tkanka, jaka występuje w naszym organizmie. Jest naturalną barierą ochronną naszych zębów. Niestety czasem u niektórych osób występuje niedobór szkliwa nazywany fachowo hipoplazją. Skąd się bierze to schorzenie i czy można je skutecznie wyleczyć? 

Niedorozwój szkliwa – przyczyny

Niedobór szkliwa najczęściej występuje na zębach stałych. Zdarzają się jednak rzadkie przypadki, że pojawia się na zębach mlecznych. Niestety przyczyn tego schorzenia jest kilka i najczęściej nie mamy na nie wpływu. Wśród najczęściej wymienianych są następujące czynniki:

• Choroby przechodzone w dzieciństwie takie jak ospa wietrzna, różyczka a także te, w których występuje wysoka gorączka czyli zapalenie płuc, ucha, choroby przewodu pokarmowego oraz inne infekcje.
• Choroby o podłożu endokrynologicznym, gdzie zaburzona jest gospodarka hormonów wytwarzanych tarczycę, przytarczyce, grasicę, trzustkę, przysadkę.
• Niedobory witamin i mikroelementów spowodowane zarówno poprzez nieodpowiednią dietę jak i problemy z wchłanianiem tych składników. W przypadku hipoplazji szkliwa na rozwój choroby wpływ mają  głównie niedobory soli mineralnych takie jak wapń, fosfor, magnez, fluor, witaminy C, D, A, K  oraz białek.
• Schorzenia genetyczne jak np: pęcherzowe oddzielanie naskórka, stwardnienie guzowate, zespół Downa, zespół szkliwno-mózgowo-niepotliwy, zespół szkliwno-paznokciowo-niepotliwy.
• Czynniki środowiskowe jak choroba matki podczas ciąży, przedwczesny poród oraz przyjmowanie przez matkę tetracykliny.

Objawy hipoplazji (niedorozwoju) szkliwa 

Hipoplazja często nie jest widoczna na pierwszy rzut oka i dopiero lekarz dentysta zauważa chorobę podczas rutynowej kontroli. Alarmujące objawy, które samemu można zaobserwować to plamki na zębach, które mogą przybierać różny kolor i kształt. Od białych poprzez brunatne. Hipoplazja szkliwa często objawia się dołkami bądź wyżłobieniami w powierzchni zęba. Dodatkowo w tym schorzeniu często korony zębów są zdeformowane. Przyjmują kształt cylindrycznych lub stożkowatych.

Najbardziej ekstremalną jednostką choroby jest aplazja szkliwa czyli jego całkowity brak. Zębina nie posiada wtedy żadnej ochrony i zęby w całości mają kolor żółto-brunatny.

Osoby cierpiące na hipoplazję szkliwa mają wrażliwe zęby. Dyskomfort wywołuje u nich picie zimnych i gorących napojów, a także słodkie i kwaśne jedzenie. Ubytki w szkliwie sprawiają, że zęby łatwiej i szybciej się psują.  

Jak leczyć hipoplazję szkliwa zębowego?

W celu dobrania odpowiedniego leczenia hipoplazji szkliwa konieczna jest wizyta u stomatologa. Lekarz w zależności od objawów i ubytków w szkliwie zaproponuje właściwą terapię. Przede wszystkim osoby cierpiące na hipoplazję muszą bardzo dbać o higienę jamy ustnej. Należy stosować pasty oraz płyny bogate we fluor. W ubytkach szkliwa należy stosować szczoteczki z miękkim włóknem. Korzystnie na zęby wpłynie także odpowiednia dieta, przede wszystkim należy unikać cukru, który prowadzi do powstawania próchnicy. W gabinetach stomatologicznych dostępne są zabiegi, które wpływają na odbudowę szkliwa. Zaliczyć do nich możemy lakowanie zębów czy fluoryzacja. Jeśli hipoplazja wpływa na wady zgryzu koniecznie jest wdrożenie leczenia ortodontycznego. Przebarwienia można zlikwidować za pomocą wybielania w gabinecie dentystycznym lub założeniem licówek kompozytowych. Dostępne są także specjalne preparaty kompozytowe, które w pewnych odstępach czasu wcierane przez dentystę mogą poprawić mineralizację szkliwa. Jeśli w szkliwie występują ubytki można zastosować wypełnienia lub korony.

Mamy nadzieję, że nasz artykuł opisujący problem hipoplazji szkliwa okaże się przydatny i skłoni Państwa do szczególnego dbania o higienę jamy ustnej. Zapraszamy serdecznie do zapoznania się z naszą aktualną ofertą szczoteczek elektrycznych dla dzieci i dorosłych.